Przed latami 50. XX wieku:
Małżeństwo:
- Małżeństwa zawierane jako „transakcje” między rodzinami, bez rejestracji przez władze;
- Zawarcie związku małżeńskiego było traktowane przez mężczyzn jako spełnienie obowiązku posiadania jak największej ilości potomków. Najbardziej pożądanymi byli chłopcy, ponieważ zostawali z rodzicami przez całe życie (córki, wychodząc za mąż, na zawsze opuszczały dom rodzinny), opiekowali się nimi, a po ich śmierci praktykowali kult przodków. Dlatego brak syna uznawano za wielkie nieszczęście w rodzinie.
- Nie liczyły się uczucia przyszłych małżonków, a wola rodziców, a nawet zmarłych przodków. W takiej sytuacji popularny stał się konkubinat. Mąż mógł sam wybrać konkubinę, która potem mieszkała z nim i jego prawowitą żoną, co nikogo ówcześnie nie gorszyło.
- Obowiązywały zasady konfucjańskie
konfucjanizm - system filozoficzno-religijny zapoczątkowany w Chinach przez Konfucjusza (Kong Fuzi, Kongzi) w V wieku p.n.e – głosi, że zbudowanie idealnego społeczeństwa i osiągnięcie pokoju na świecie jest możliwe pod warunkiem przestrzegania obowiązków wynikających z hierarchii społecznej oraz zachowywania tradycji, czystości, ładu i porządku.
Mimo iż na przestrzeni dziejów koncepcja
ta ewoluowała, jej podstawy do dzisiaj są obecne w sposobie myślenia np. współczesnych
chińskich komunistów.
Rodzina :
Tradycyjna chińska rodzina jest podstawą struktury idealnego
państwa – składa się z głowy rodu (ma absolutną władzę i
wiedzę o części niebiańskiego porządku dotyczącej jego rodziny, zawsze kieruje
się zasadą humanizmu, w przeciwnym razie rodzina jest narażona na rozpad) i hierarchicznie
podporządkowanych mu potomków (zawsze muszą się uporządkować woli głowy
rodu - autorytetu, nawet jeżeli myślą, iż jest ona błędna).
Struktury państwa niekolidujące z
interesem rodziny:
Struktury państwa powinny działać tak samo, jak rodzina – na czele
państwa powinna stać światła i cnotliwa osoba, powinna mieć absolutną władzę,
ale jej wiedza o niebiańskim porządku i cnota powinny gwarantować, że władza ta
nie zostanie nadużyta. Wszystkie rodziny mają obowiązek podporządkowywać się
tej władzy –nawet wtedy, gdy się z nią nie zgadzają, gdyż ew. bunt – ewidentnie
sprzeczny z zasadami niebiańskiego porządku i tak nie przybliży ich do stanu
niebiańskiego spokoju.
Tak więc – obowiązkiem rodzin jest pełne posłuszeństwo, ale obowiązkiem dobrego władcy jest takie urządzenie państwa, w którym rodziny nie są zmuszane do działań stojących w sprzeczności z ich interesem.
Żona:
- Żona nie musiała być inteligentna, ale łagodna, czysta, uprzejma i przede wszystkim – posłuszna mężowi, a będąc w domu teścia musiała się całkowicie podporządkować woli teściowej – w myśli zasad konfucjańskich kobiety od małego były dyskryminowane, przygotowywane do bycia uległą małżonką; nie mogły się także rozwieść z własnej woli.
- Żona musiała być wierna mężowi, w przypadku zdrady groziła jej śmierć z rąk małżonka lub sprzedanie do domu publicznego.
- Poligamia (dokładniej – poligynia) była równie powszechna, jak monogamia – mąż mieszkał z kilkoma żonami – o ich ilości decydował status materialny mężczyzny. Dla przykładu – biedny rolnik miał tylko jedną żonę, natomiast bogatszy między 3 a nawet 12 żonami/nałożnicami.
Rozwody
Miały
miejsce w wyniku:
- Niedopasowania osobistego zapisanego w nocie rozwodowej przez męża;
- Anulowania, gdy jedno z małżonków popełniło poważne przestępstwo (sposób ten był jednak sankcjonowany przez państwo);
- Jednostronnej deklaracji rozwodu – spisywanej przez męża, musiał w niej wymienić przyczyny rozwodu, które zawsze były po stronie żony, np.: nie urodziła mu syna, była zazdrosna o inne kobiety, miała poważną chorobę, np. trąd.
Lata przełomu – Chińska Republika Ludowa
w latach 50. – 80. XX wieku:
Rodzina:
W 1949 roku Mao Zedong promował pogląd –
im większe społeczeństwo, tym silniejsza pozycja państwa na arenie
międzynarodowej. Dlatego propagowano rodzenie jak największej ilości dzieci, co
zaowocowało podwojeniem się przyrostu naturalnego w 1976 roku.
Kobiety
zyskały nowe prawa, nie musiały już żyć posłusznie u boku męża, mogły zarówno pracować oraz zajmować się
wychowaniem dzieci.
Małżeństwa:
Po 1949 roku konkubiny nadal były obecne w
społeczeństwie, nie były ukrywane, a wręcz przeciwnie brały dział w życiu
swoich partnerów, przez których były często utrzymywane. W czasach ChRL mieli
je wyłącznie najwyżsi funkcjonariusze partyjni.
1 maja 1950 – uchwalono nowe prawo małżeńskie przez Mao
Zedonga (Przewodniczącego Komitetu Politycznego Komunistycznej Partii Chin,
przywódcy kraju w latach 1949 – 1976):
- Wprowadzono rejestrację małżeństw przez państwo,
- Podniesiono minimalny dopuszczalny wiek zawarcia małżeństwa – 20 lat dla mężczyzn i 18 lat dla kobiet,
- Zabroniono zawierania małżeństw przez pośredników, obie strony musiały wyrazić na nie zgodę.
Oficjalnie
zabroniono stosunków płciowych między wolnymi kobietami i mężczyznami. Jednakże,
gdy kobieta zachodziła wówczas w ciążę, wyrażano zgodę na zawarcie małżeństwa,
mając na względzie dobro dziecka.
Rozpowszechniano
ideę późnego zawierania małżeństw, aby lata młodości – najlepszej
sprawności – przeznaczyć na pracę na rzecz ustroju komunistycznego,
nie na wychowywanie dzieci. Ze względu na brak odpowiednich mieszkań rodzinnych, późniejsze małżeństwa
okazały się korzystniejsze dla państwa.
Zmieniła
się także rola kobiety w społeczeństwie i rodzinie. Wreszcie miały takie same,
równe prawa, jak mężczyźni. Widoczne było to w prawie małżeńskim, które
wprowadziło zasady dziedziczenia majątku przez oboje małżonków i dzieci.
Małżonkowie
stali się odpowiedzialni przed zbiorowością lokalną za wywiązywanie się z
obowiązków rodzicielskich i małżeńskich. Za popełnione przewinienia w czasie
trwania ich małżeństwa mogli być nawet
publicznie sądzeni. Dopuszczono prawną możliwość rozwodu, o który od tego czasu
mogła ubiegać się także kobieta. Ojciec
zaś został pozbawiony w zupełności jego dawnej władzy kapłańskiej i religijnej
w rodzinie.
Pojęcie
małżeństwa nabrało nowego znaczenia – oznaczało nie tylko związek dwóch osób o
odmiennej płci, ale przede wszystkim zakładało ich wspólne życie dla dobra
chińskiego narodu.
W 1980 roku uchwalono drugie prawo małżeńskie wprowadzające:
- Liberalizację kwestii rozwodowych – wzrósł wówczas odsetek rozwodów, ponieważ wcześniejsze małżeństwa były zawierane pod przymusem lub z powodów politycznych,
- Politykę jednego dziecka,
- Faworyzowanie przez sądy interesów kobiet i dzieci przy rozdziale majątku w sprawach rozwodowych.
Z kolei w 1983
roku dodano do niego poprawki, dzięki którym można było wziąć ślub z obcokrajowcami i osób o innej rasie.
Dziecko
W 1949 zaczęto zachęcać społeczeństwo do posiadania ja największej
ilości dzieci, by nadrobić straty powojenne w ludności. W ten sposób przyrost
naturalny wzrósł do ogromnych rozmiarów, co doprowadziło do strachu przed
głodem i niedostatkiem – ludzi przeraziła ilość rodzących się dzieci. Aby
ograniczyć przyrost naturalny Chińczyków, wprowadzono politykę jednego dziecka w 1977 roku. Polityka ta łączyła się jednak z notorycznym
łamaniem praw człowieka za przyzwoleniem władz chińskich. Miały miejsce
przymusowe aborcje, sterylizacje kobiet, przekupstwo i dzieciobójstwo
narodzonych dziewczynek na obszarach wiejskich. Wskutek tej polityki, liczba
ludności zmalała o 300 milionów w przeciągu ostatnich 30 lat. Sposób jej
przeprowadzenia wywołał jednak kontrowersje zarówno, poza granicami Chin, jak i
wewnątrz nich.
Edukacja:
Po
przemianach w 1949 roku, chiński system edukacji jest uważany za największy na świecie. Przed
rozpoczęciem reform do szkoły uczęszczało zaledwie 20% dzieci w wieku szkolnym.
Liczba ta wzrosła aż do 99% po 60 latach. Władze Państwa Środka przestały być
odpowiedzialne za naukę dzieci, ponieważ zaczęto polegać na finansach rodzin. Z
tego powodu dostęp do edukacji jest
nierówny, przez co powiększają nierówności społeczne. Jedni rodzice
inwestują w swoje dzieci, chcąc, aby zdobyły jak najlepsze wykształcenie, co
powoduje, że konkurencja wśród nich wzrasta. Rodzice biedniejsi niestety nie
mogą sobie na to pozwolić.
Homoseksualizm:
W
ChRL homoseksualizm był zakazany lub uznawany za chorobę. W opublikowanej w
1978 roku pierwszej wersji
Chińskiej Klasyfikacji Zaburzeń
Psychicznych homoseksualizm zaliczono do zaburzeń seksualnych. Został wykreślony
dopiero w trzecim wydaniu tejże publikacji w 2001
roku przez Chińskie Towarzystwo Psychiatryczne. Do roku 1990 podejmowano próby
„leczenia” homoseksualizmu przy użyciu elektrod lub pobytu w więzieniu za tzw.
„chuligaństwo”.
Aborcja:
Ponieważ
przyrost naturalny w Chinach spowodowany wcześniejszą polityką rodzinną był
ogromny, zezwolono na swobodną aborcję i ubezpłodnienie. Ponadto, rozpowszechniano
środki antykoncepcyjne.
W
latach 60., kiedy zmieniła się sytuacja polityczna, zaczęto jednak zamykać
fabryki ze środkami zapobiegającymi ciąży, ponieważ państwo miało potrzebę
posiadania dużej liczby ludności.
Natomiast
w roku 1977 po wprowadzeniu polityki jednego dziecka, liczba przymusowych
aborcji i sterylizacji kobiet wzrosła.
Źródła
Miłość Made In China Malovic Dorian
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz